จอห์น เคนดรูว์
จอห์น เคนดรูว์

จอห์น เคนดรูว์

เซอร์ จอห์น คาวเดอรี เคนดรูว์ (อังกฤษ: Sir John Cowdery Kendrew; 24 มีนาคม ค.ศ. 191723 สิงหาคม ค.ศ. 1997) เป็นนักผลิกศาสตร์และนักเคมีชาวอังกฤษ เกิดที่เมืองออกซฟอร์ด เขาเป็นบุตรของวิลฟอร์ด จอร์จ เคนดรูว์ ศาสตราจารย์ด้านภูมิอากาศวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดกับเอเวลีน เมย์ เกรแฮม แซนด์เบิร์ก นักประวัติศาสตร์ศิลป์[1] เคนดรูว์เรียนที่โรงเรียนดรากอนและวิทยาลัยคลิฟตัน ก่อนจะเรียนต่อด้านเคมีที่วิทยาลัยทรินิตี มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาทำงานร่วมกับกองทัพอากาศแห่งสหราชอาณาจักร[2] และเริ่มสนใจการศึกษาโปรตีนในปี ค.ศ. 1945 เคนดรูว์ร่วมงานกับมักซ์ เพอรุตซ์ นักอณูชีววิทยาที่ห้องปฏิบัติการคาเวนดิชในเคมบริดจ์และเริ่มศึกษาเฮโมโกลบินในแกะ ต่อมาในปี ค.ศ. 1962 เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีร่วมกับเพอรุตซ์ จากผลงานการศึกษาโครงสร้างของโปรตีนด้วยการฉายรังสีเอกซ์[3] หลังจากนั้นเคนดรูว์ได้ร่วมก่อตั้งองค์การอณูชีววิทยายุโรป (European Molecular Biology Organization) และวารสารอณูชีววิทยา (Journal of Molecular Biology) ในช่วงบั้นปลายชีวิต เขาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการวิทยาลัยเซนต์จอห์นของมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด[4] และเสียชีวิตที่เมืองเคมบริดจ์ในปี ค.ศ. 1997

จอห์น เคนดรูว์

ศิษย์เก่า มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
สถาบันที่ทำงาน กองทัพอากาศแห่งสหราชอาณาจักร
รางวัล รางวัลโนเบลสาขาเคมี
(ค.ศ. 1962)
เหรียญรอยัล (ค.ศ. 1965)
เกิด 24 มีนาคม ค.ศ. 1917(1917-03-24)
ออกซฟอร์ด ประเทศอังกฤษ
มีชื่อเสียงจาก โปรตีนที่มีฮีม
เสียชีวิต 23 สิงหาคม ค.ศ. 1997 (80 ปี)
เคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ
อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก มักซ์ เพอรุตซ์
สัญชาติ อังกฤษ
สาขา ผลิกศาสตร์, ชีวเคมี